Onze katten verslinden nogal wat beesten, we hebben het er al een keertje over gehad.
Telkens weer heel triest, vandaar dat ze belletjes hebben gekregen.
Maar 23 juni had Spooky een pracht van een parelhagedis te pakken, wel 25 á 30 lang!
Toen hij hem aan flarden had gescheurd en er een stuk van had opgepeuzeld, bleek dat de parelhagedis een sliert van zo'n 12 eitjes in haar buik had gehad! Nu lagen ze verspreidt rond het beestje en het deed ons zelfs pijn dat er zo óók nieuw leven was gedood.😢
Spooky en zijn vangst.... |
De hagedis begraaft haar eitjes onder het zand en door oa de constante temperatuur komen ze uit. Maar om dat zelf voor elkaar te krijgen is lastig.
De eitjes moeten al in het juiste stadium zijn, je mag ze niet op de kop leggen, ze moeten met veel voorzichtigheid beetgenomen worden, de plek waar je ze begraaft moet goed zijn, de temperatuur is dus ook erg belangrijk......het is niet zomaar wat!
Ik ben voor de uitdaging gegaan, niet geschoten is altijd mis!
In een grote glazen pot heb ik een flinke laag droog zand gedaan. Daar voorzichtig alle eitjes op gelegd en daarna nog een laag zand eroverheen. Het deksel met gaten erin erop gedraaid en ingegraven tot de hals van de pot.
Regelmatig kijken, deksel eraf maar niks te zien, tot........jawel dikke twee maanden later op 30 augustus!!!
Ik draaide routinematig het deksel eraf en zag tot mijn grote verbazing een kleine hagedis bovenop het zand zitten.......ik was overdonderd, ik heb Ed erbij geroepen, foto's gemaakt en daarna heel voorzichtig (en met veel moeite want dat beestje bleef maar rondjes langs het glas lopen) met een lepel het kleine parelhagedisje uit de pot geschept en ernaast, onder wat begroeiing gezet. Even bleef het als versuft zitten maar daarna verdween hij uit zicht.
En nu is het hopen dat de rest ook gaat uitkomen, fingers crossed!!!🙏
Het is gelukt!!!! |