Onze Spaanse problemen en struikelblokken: vooraf aan de koop van ons huis in Arbo

Tja, de krant staat ermee vol, op het journaal hoor je niet anders, het nieuws is niet leuk zonder ellende dus vooruit met de geit, wij maken ook ff hier een hoofdstukje vol mee  :-) 

Spanje is echt een ander land met andere gewoonten, met soms voor ons onbegrijpelijke regels en tradities en een bureaucratie............

Soms kunnen alleen de juiste contacten of een flink portie humor je nog redden!

NIE 1 y 2

De zoektocht naar onze huidige woonplek viel niet mee, ik (Ed) was al goed een jaar aan het rondtoeren en werken in Spanje en Portugal om een beetje idee te krijgen van wat er kan, wat ik zelf wil en wat er nodig is. 

Nou, nodig is een NIE, een soort van belastingnummer wat je gewoon voor 9 euro kan aanvragen. Bij bijna alle officiële transacties (bijvoorbeeld vuilnis wegbrengen) in Spanje heb dit nummer nodig. 

In Nederland bij het consulaat met 4 maanden wachttijd te verkrijgen, maar gepensioneerden krijgen voorrang en zijn al met 2 maanden aan de beurt!!  Ach, laat ik dat dan allebei maar proberen ;-). 

Na 2 maanden mocht ik mezelf de eerste keer melden in Amsterdam en aldaar in de wachtrij plaatsnemen. Toen ik eindelijk aan de beurt was stond ik ook weer binnen 2 minuten buiten, "Mijnheer u bent nog niet pensioengerechtigd..." Oké, dat was mij eigenlijk ook wel duidelijk dus dan nog maar 2 maanden wachten op de niet-pensioengerechtigde uitnodiging. Helaas ging een week voor die datum het consulaat in Amsterdam vanwege covid dicht...Daar ging ook poging 2... 

- Haza Dona in Picena, Spanje

Dan maar weer op naar Spanje, ik had daar nog een paar werkadresjes. 
In de Sierra Nevada kreeg ik lucht van een failliet nieuwbouw project, het Haza Dona project. De bank ging deze hele, tegen de berg aangelegen gloednieuwe wijk, verkopen; appartementen voor 17000 en dubbel bewoonbare woningen voor 36000 euro. Wow, mooi instappertje voor ons! 

Moest wel via een makelaar die daar 4500 euro voor rekende en tja, deze makelaar kreeg dit doorgeschoven van de makelaar van de bank die ook 4500 euro moest hebben... Hmmm 9000 extra op een bedrag 36000 en dan moet de notaris etc etc nog komen.... 

Ik baal er soms nog van, maar hier wilde ik maar één makelaar betalen en liep de koop stuk.

Haza Dona in Picena

NIE 3

Niet ver hiervandaan ligt Motril, een vreselijk lelijk kassengebied aan zee, aan de voet van de Sierra Nevada. 
Nog steeds NIE-loos had ik gehoord dat de vreemdelingenpolitie in Motril erg makkelijk was met het uitgeven van NIE nummers. Dus hoppie, maar ff binnen wippen, want zonder NIE-nummer kom je bij de meeste makelaars ook niet serieus genoeg over en het moet toch een keer lukken....."Helaas mijnheer, deze service verlenen wij sinds afgelopen maand niet meer......!"

- El Cuartel in San Silvestre de Guzman, Andalusie,  Spanje

Op de zuidgrens van Spanje en Portugal, kregen we lucht van een afgelegen verlaten guardia civil kazerne (militaire politie) langs de Guardiana, een best wel grote grensrivier. 

Petra was mee en met behulp van google earth was zij de navigator terwijl ik probeerde de auto op het stenen pad te houden. De hellingen waren soms zo steil dat ik met een aanloopje en zonder Peet maar net aan omhoog kon stuiteren. El Cuartel bleek ook niet voor niks een eigen heliplatform te hebben. Gelegen op 16 hectare eigen grond en aan een goed bevaarbare rivier lag daar het flink vervallen gebouw op een heuvel. Ik zag het helemaal zitten met de rivier als ontsluitingsroute direct naar Portugal. Terwijl Petra vooral beren zag....

In Spanje is het heel gebruikelijk om bij de aankoop van vastgoed een advocaat in de arm te nemen. In dit geval ontstond er bij mij ook enige twijfel en heb ik een advocaat gevraagd de papieren uit te zoeken. Als er namelijk bij de verkopende partij open schulden staan kun je die als koper zomaar mee krijgen. In dit geval bleek de huidige eigenaar een aantal boeren te hebben besodemieterd en de rechtszaak liep nog. Dus de advocaat gaf mij als advies El Cuartel niet te kopen.     

Een stukje van de weg naar El Cuartel...

 

De voorzijde van El Cuartel met aan de rechterkant de Guardiana rivier.

Ach, een kleine verbouwing was wel nodig......

Het was er wel een beetje droog en vreselijk warm in de zomer boven op de berg!

- Vila do Bispo, Portugal

Als oriëntatie wilden Petra en ik ook graag even in Portugal kijken en voor de kerstvakantie hadden we een leuke wandelroute gevonden "Het Visserspad''. Deze wandelroute begon voor ons op Cabo Vicente, het meest zuidwestelijke puntje van Portugal en dan langs de kust naar het noorden. We hadden een superweek!! 

En we kwamen onderweg weer een plaatje van een vervallen huis tegen! 

Nu staan er alleen al in Spanje 1,5 miljoen huizen leeg om de meest zotte redenen en dat was in Portugal hopelijk iets beter.... Ik besloot de achtergrond van dit huis uit te zoeken, terwijl Petra in Nederland weer aan het werk moest. 

Eén van de zeldzame boeren in de omgeving wist in ieder geval niets, dan maar naar de gemeente. Daar konden ze mij ook niet verder helpen dus verder naar het kadaster. 

Ook dat was super ingewikkeld. Ik wist de locatie, ik had foto's, maar leek niet verder te kunnen komen, tot er opeens een man achter mij eenvoudig om de balie liep en de vrouw achter de balie direct precies het kavel wees waar ik al die tijd om vroeg. Deze man bleek eerder zelf ook bezig geweest te zijn om te proberen dit huis te kopen maar had het uiteindelijk opgegeven. 

Ik kreeg nog wel een aantal adressen van hem waar ik naartoe kon schrijven, maar vanwege de ligging langs een natuurgebied werd de verkoop tegen gehouden waardoor het huis op een natuurlijke wijze zou afbreken... (??) 

NIE 4

Ik had weer wat werk onder in Spanje niet ver van Ronda (Andalusie) met een adres erbij dus weer de mogelijkheid om voor een NIE registratie te gaan. 

Helaas werd mij dit keer gevraagd om zwart op wit te verklaren dat ik al 3 maanden in Spanje woonde. Een makelaar die ik dit verhaal vertelde stelde een huurkoop voor. Ze hadden best een leuk appartementje te koop welke ik eerst 3 maanden zou kunnen huren, voordat ik over zou gaan tot kopen. Ronda is een leuk toeristisch stadje met, denk ik, ook goede verhuur mogelijkheden, maar ik ketste de deal zelf al af. Ronda was mij niet centraal genoeg als uitgangspunt ..

De bekende hoge brug van Ronda.

- Segovia, Spanje

Het is moeilijk om alleen op huizenjacht te zijn als je samen wat wilt.  Dus Petra besloot ook in het diepe te springen door ontslag te nemen op haar school, om samen met mij verder te zoeken. 

Tot die tijd leefde ik in mijn minicamper, een Peugeot Partner met een klapbed achterin en een flinke gereedschapskist. Voor mijzelf net genoeg maar om daar met z'n tweeën in te wonen echt wel te krap. Dus er moest iets anders komen. 

Een buuf van vroeger uit Spaarndam woont nu al 20 jaar in centraal Spanje, nabij Segovia. Een superplek voor mij om af en toe te klussen en een heel mooie uitvalsbasis naar alle hoeken van Spanje.  Segovia is een studentenstad én toeristisch centrum, dus ik bedacht mij dat dit wel een mooie plek zou zijn om ons even te vestigen voordat we elders ons paradijs zouden vinden. Simone kon ons daarbij ook erg goed helpen in de bemiddeling. 

Ik had eerst mijn oog laten vallen op een uitgeleefd appartement wat door de bank in beslag was genomen. Veel opknapwerk, maar weer liepen we vooral tegen papierwerk op wat de bank allemaal extra eiste. Door de verkoop van mijn ark had ik meer dan genoeg geld, maar de verkoopacte van de notaris was niet genoeg als bewijs dat dit geld niet zwart was. Tevens moest ik een bewijs van inkomsten hebben, het interen op vermogen werd bij een bankaankoop niet geaccepteerd (ook al was er geen hypotheek of aanvullend geld nodig). Ik maakte nog even de opmerking dat we inkomsten van onze beleggingen hadden. Prima maar dan moest er ook een lidmaatschap van een beleggersvereniging etc getoond worden...

Na een paar bezoekjes wist de makelaar opeens nog een ander appartement, of we dat wilde zien. Gewoon particulier, dit hebben we toen direct gekocht. Toen ging (moest) alles snel. De makelaar had overal vrienden en regelde direct voor mij een bankrekening, iets wat je zonder inkomsten normaal ook niet zomaar krijgt in Spanje . 

In het gele gebouw, links bovenin was ons appartement.

NIE 5

Jawel nu moest ik direct een NIE hebben anders konden we het appartement niet kopen. Wat mij nu 4x eerder niet was gelukt liet ik door mijn advocaat in Malaga binnen 2 weken regelen, kostte wel wat extra maar dan werkt het wel hier :-)

Aankoop Segovia

Hier koop je een huis met cheques, er waren 6 erfgenamen die betaald moesten worden dus ik moest 6 gelijke cheques door de bank uit laten schrijven......pfff... de bank werkte niet mee, gelukkig had één van de erfgenamen dezelfde bank als mij en konden we in vertrouwen dit bedrag bij hem op zijn rekening zetten en dat hij het verder verdeelde.

Ik had 3 weken om het appartement een beetje bewoonbaar te maken, voordat ik Petra zou ophalen. Het had 5 jaar leeggestaan. Er moest opnieuw electra aangevraagd worden, internet, water etc etc.

Het was redelijk gemeubileerd en een flinke dweil door het hok maakte het voor mij weer gauw leefbaar. 

Een typisch Spaans interieur....

De keuken hebben we weer leefbaar gemaakt.

Een mozaïek van tegeltjes die we gevonden hebben in een container.

Er was dus geen electra, die was afgesloten en dat heb ik als eerste weer aangevraagd. "Morgen heeft u weer electra", werd mij verzekerd, "Als u maar de aansluiting betaald en ons hiervan  een justificatie afgeeft".

Hier in Spanje is de justificatie (spreek uit gostivikatie) een betalingsbewijs wat je na een betaling gaat afgeven op het kantoortje van het water, electra etc. Maar ook als je bv een cursus volgt die bv 15 euro per les kost, maak je het geld over per internetbankieren dan druk je op de justificatieknop, waardoor je een uitdraai krijgt die je dan meeneemt naar je cursus als bewijs van overmaken. Deze cursusaanbieder moet deze uitdraai vervolgens 5 jaar lang bewaren voor de belastingdienst...

Tja... In ieder geval duurde het 3 weken voordat de electra weer was aangesloten en ben ik meer dan 20x (ja soms echt 2x per dag) naar het kantoortje gelopen. Dit was op zich wel handig want dan kon ik toch nog iedere dag mijn telefoon opladen ;-) .

Bij mijn laatste bezoek was ik het kookpunt echter wel ongeveer nabij, iedere dag kreeg ik namelijk te horen dat ik morgen écht electra had. Dus die ochtend verzekerde de grote directeur mij dat hij persoonlijk de aansluiting zou regelen, deze ochtend nog! Het was al bijna 11 uur!! Ik zeg, "Weet u dat zeker"? "Ja gaat u maar gauw naar huis de monteur komt eraan!" Dit klonk wel erg serieus dus ik gauw naar huis en wachten...tja half 1 was ik echt wel heel boos, dus weer niemand gezien! Ik schreef op hoge poten een bijzonder onvriendelijke mail naar deze directeur, waarop ik bijna direct bericht terugkreeg. "Mijnheer Snoek, de ochtend is nog niet voorbij, die duurt in Spanje tot de lunch en we lunchen pas om 3 uur...!".

En inderdaad om half 2 stond de monteur op de stoep en een half uur later hadden we electra in het appartement :-). 

Onze electriciteitskast.

Ons leven in Segovia.

Segovia is een bijzonder mooie stad en ondanks de hitte en de droogte was het er ook nog erg groen. Dit is te danken aan de altijd stromende Eresma rivier die vlak onder ons appartement doorliep. We konden daar heerlijk wandelen door een groot park wat de halve stad omringde. 

het uitzicht op de oude stad en de kathedraal
vanaf het kasteel Alcazar

onder het oude aquaduct

Het appartement zelf moest behoorlijk opgefrist worden en iedere dag waren we met de kwast in de weer. 

Vanuit Segovia maakte we vele uitstapjes op jacht naar huizen en voor het verkennen van streken die ons interessant leken. Ook Nederland was vanuit daar een stuk bereikbaarder...

We neigden hoe langer hoe meer naar Portugal totdat ik Spanje een laatste kans wilde geven en we besloten het grensgebied tussen Galicië en Portugal nog even verder uit te spitten en we daar op de valreep ons paradijs tegenkwamen.

Bij de Eresma op steenworp afstand van ons appartement samen met moeder Tiny

In het park langs de Eresma, waar we de lekkerste vijgen plukten, met uitzicht op Alcazar.

In het weekend kwamen de luchtballonnen tot boven het dak van onze overburen varen.

Er waren regelmatig festiviteiten in ons
 stadsdeel San Lorenzo en vaak konden we vanaf ons balkon meegenieten!