zaterdag 2 september 2023

de parking


De toegangswegen naar ons huis (er zijn er wel 3) zijn ondanks dat ze allemaal verhard zijn stuk voor stuk een uitdaging. Wij beginnen zelf aardig te wennen aan de bochten die je met 3x steken pas kan nemen maar ons bezoek vergist zich allemaal in deze moeilijkheidsgraad :-) 

Als de gasten nu alleen maar vooruit zouden hoeven rijden, zou dat al erg veel schelen.
Door het parkeerplatform groter te maken zullen de meeste auto's daar kunnen draaien.
Maar dan moet ik een hoge, sterke muur van rotsblokken bouwen en dan daarachter opvullen met grond. Ik vind het een leuke uitdaging om die grote blokken op en in elkaar te passen, met lange ijzeren palen te verplaatsen en omhoog te wrikken. 
Peetje vind deze klus meestal ook heerlijk stoer om bij te helpen😬


Na de eerste regel stenen wordt de uitdaging nog groter, de stenen moeten dan gestapeld worden. Gelukkig heb ik mijn kettingtakel en met 2 boomstammen en een paar steunlijnen ontstaat er een ware hijskraan waarmee de rotsblokken opgetild kunnen worden. 
Het blijft altijd nog een kunst om de juiste plek voor de juiste steen te vinden en de boel stevig te stapelen. Al doende leert men en dit is natuurlijk niet mijn eerste muurtje.
Muur in aanbouw.

Trap in aanbouw.

Doordat het parkeervlak boven vergroot wordt, moet het voetpad er naar toe ook steiler, dus dat wordt nu een trap van betonblokken. Alles gebeurt een beetje tegelijk om goed te kunnen blijven zien wat nodig is en er dus niet teveel grond en stenen verzet hoeven te worden. 
Het parkeerterrein is nu zó ruim dat we op eigen erf ook kunnen draaien met de auto, nu nog leuk aankleden met wat plantenbakken en muurtjes ;-)

Ff wat stenen bij de buren halen.....

Lang leve de kettingtakel!!!

Een mega grote parking!
 
Ed trots op zijn trappetje😊

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

de parelhagedis

Onze katten verslinden nogal wat beesten, we hebben het er al een keertje over gehad.  Telkens weer heel triest, vandaar dat ze belletjes he...