zondag 25 februari 2024

Inwonende vuursalamander

Alweer een huisgenoot!
Nu de betonnen vloer van de 2de verdieping klaar is, begint het indelen van de grote ruimte. Treetjes, trappetjes en scheidingsmuren. 
Ik was druk aan het indelen en metselen totdat ik voelde dat ik in de gaten werd gehouden! Achter in een grote holte tussen de stenen in de muur zat een grote vuursalamander naar mij te koekeloeren!
Hier verscholen tussen de stenen....

Hier de foto iets verder vergroot...

Niet de mooiste foto maar wel zichtbaar dat het een indrukwekkend dier is!

De vuursalamander is één van de grootste Europese amfibieën en heeft een onmiskenbaar kleurpatroon; een zwarte kleur met gele vlekken en strepen. De vuursalamander heeft een gedrongen bouw en de ronde staart is relatief kort. De afstekende kleuren dienen om andere dieren af te schrikken; het is een vrij giftige soort. Oudere exemplaren zijn waarschijnlijk te giftig om door andere dieren gegeten te worden. Vermoed wordt dat de salamander steeds giftiger wordt naarmate het dier ouder wordt of dat het gif steeds smeriger wordt.
De ontwikkeling van de vuursalamanders is bijzonder omdat geen eieren worden afgezet, maar deels ontwikkelde larven levend ter wereld worden gebracht. Soms komen ze zelfs volledig ontwikkeld ter wereld, wat uitzonderlijk is voor amfibieën.
De vuursalamander komt voor in grote delen van Europa en leeft voornamelijk in beboste gebieden in relatief laaggelegen streken.
De vuursalamander is in tegenstelling tot vrijwel alle andere salamanders een zeer slechte zwemmer die nooit het water betreedt, behalve om de larven af te zetten.
Het zijn uitgesproken nachtdieren en zoeken actief naar voedsel. ze kruipen over vochtige humuslaag van de bosbodems op zoek naar prooien. 's Nachts wordt voornamelijk  de reukzin gebruikt om prooien op te sporen. Overdag verstopt de salamander zich in holen of onder objecten. Alleen bij regen, vooral na een droge periode, worden de dieren ook overdag wel gezien en het zijn dan echte zichtjagers.







Geen opmerkingen:

Een reactie posten

de parelhagedis

Onze katten verslinden nogal wat beesten, we hebben het er al een keertje over gehad.  Telkens weer heel triest, vandaar dat ze belletjes he...